Requiem pėr profesorin
tim tė nderuar, Bedri Dedja Seē mu zgjuan kujtimet
sot, Nė kėtė stinė
tė ylbertė, pranvere, Ndoshta nga njė lot pėllumbi, Pikuar nė
parvazin e dritares sime, Qė,
ēuditėrisht, humbi, Nė ēurgėn e
lotėve tė mia, Duke lagur si
vesė mėngjesi, Faqet e
librave tė tij, hapur sot, Si panair me
shumė botime ndėr vite! I marr dhe i
shfletoj me radhė, E nė ēdo faqe lexoj,
Bedri Dede, E pastaj
pėrzier me krenari dhe dhimbje, Shkruaj sot nė
pėrvjetorin e ikjes sė beftė, Tė tij, Requiem pėr
profesorin tim tė shtrenjtė! E kėshtu trėmb
dremitjen e atyre viteve, Tė moshės se
artė, nė Elbasanin e lashtė, Qė tashmė mė
freskojnė si fllad, Orėt e veēanta
tė Psikologjisė, Dhėnė mjeshtėrisht nga ai! Ēdo faqe libri, skanon trurin e ēdo njerit, Si rrathėt e
Dantes, nė Komedinė Hyjnore! E ndjej se
mund tė ketė gėrvishtje nė kėto skanime, Por sidoqoftė
unė i shoh si ėngjėj tė bardhė, Qė mė prekin
membranėn e kujtesės, Si ish
studentja e tij, vite mė parė! Kujtimi im
ėshtė njė memorie e kohės, Qė kapėrcen
pragjet natyrisht, Dhe portat e
qelqta, pėr tė larė sytė, Me ujė
bjeshke, pa ujė tė turbulluar! Pastaj bulėzat
e ujit nėpėr qerpikė sysh, Do tė ndriēohen, nga yjet, Se planeti
ynė, ka shumė nevojė pėr ta...! O Zot sa mė
dhimbsen Yjet! Veēanėrisht,
ata qė i fsheh muzgu i qiellit shqiptar! New York, 12
prill, 2008 ·
Nė kujtim tė profesorit tim tė nderuar Profesor
Bedri Dedes, nė katėr vjetorin e vdekjes. Mjeshtėria e dhėnies sė
mesimit nga ana e tij nė lėndėt e psikologjisė dhe tė pedagogjisė, nė
Universitetin Aleksandėr Xhuvani, do tė ngelen tė pashlyeshme nė kujtesėn e
qindra studenteve! |