Shqipëria, një euro për Fazlliç

LIDHJET E MAFIOZIT FAZLIÇ ME QEVERINË SHQIPTARE

Shkruan: Mimoza Dervishi

Pashtriku: Kush është Damir Fazlliç

Kush e kishte menduar që vetëm në tre vjet qeverisjeje, Berisha do ta bënte Nanon të dukej një i korruptuar amator. Shumë shumë, biznesmenët që i vinin rrotull Nanos, zbraznin xhepat kur ky luante në kazino, po nuk pamë ndonjë syresh shqiptar, grek a serb, të ulej këmbëkryq në mbledhjet më strategjike të qeverisë shqiptare. Ai profesionisti, që duket se ka instaluar një kulturë të vërtetë korrupsioni, nga ajo ku përfshihen pazare ndërkontinentale, të mbuluara edhe me emra të famshëm, si ai i Tom Rixh, është dora vetë Berisha. Urime kolegëve që parashikuan në prag të zgjedhjeve të vitit 2005, se ky njeri ka ndryshuar. Ka ndryshuar aq shumë, sa sot na bën të mendohemi thellë dhe pyesim veten:

Cila është qeveria e Shqipërisë, ajo që ka në krye Berishën, apo ndonjë qeveri hije, fshehur diku në Bosnjë apo Qipro, që ka në krye boshnjakun Fazliç?

Lexoni: Si raportonin te Fazliç ministrat e Sali Berishës?!

Lajmet e përditshme rreth Damir Fazliç janë të një efekti domino, që filluan me disa kompani fantazma të shitura miliona euro kur nuk kanë asete dhe vazhdojnë sot me parqe energjetike. Zoti e di ç‘do na dëgjojnë veshët nesër, por një gjë po bëhet më e qartë se kurrë: Harta e Shqipërisë është në duart e Fazliç. Kjo nuk ka nevojë për konfirmim, sqarim apo burime të besueshme. Një foto që flet më shumë se 1.7 milionë euro, të trondit pa masë dhe të bën të mendosh as më shumë, as më pak, porse shteti shqiptar ka kohë që ka rënë. Një biznesmen i dyshimtë, i arrestuar para ca ditësh në Bosnjë, i përfolur për pastrim parash dhe trafiqe të pista, është në tavolinë me qeverinë shqiptare dhe njerëzit më të rëndësishëm të këtij shteti, të cilët raportojnë ku i kemi pikat e forta e të dobëta.

Shikoni: Pronat e "Fazlliç" në Porto Romano!

Fazliç: Do ndërtoj TEC në Porto Romano

Sqarimi i qeverisë përmes Bregut të dielën: ishte ulur aty si biznesmen (!!!) të lë pa gojë..., pa fjalë e pa koment. Ai vjen dhe ikën në Tiranë me avion personal, për të sqaruar opinionin, më saktë për të fyer inteligjencën e shqiptarëve me ndihmën e Berishës, i cili ka kohë që fyen inteligjencën e të gjithëve me supernjeriun Tom Rixh. Në fakt, prania e Tom Rixh në krah të Fazliç nuk të ngushëllon.

Përkundrazi. Në fund të fundit, shqiptarët duhet ta kuptojnë njëherë e mirë se Tom Rixh nuk është përfaqësues i SHBA-së, nuk është as institucional, as politikan. Është thjesht një lobist, është një nga ata ish-politikanët amerikanë që heqin dorë nga politika dhe mendojnë të bëjnë pasuri për vete dhe familjen e tyre. Mundësi që nuk u jepen gjatë kohës që janë pjesë e një Qeverie, Kongresi apo Senati. Lobizmi është një dukuri e njohur e demokracisë në botë, megjithëse së fundmi në SHBA, kush ka ndjekur fushatën elektorale, dëgjon se kandidatët e ndëshkojnë si fenomen dhe janë shfaqur si antilobistë.

Lexoni: Raportimi para Fazliç, një akt kriminal

Sigurisht që, Shqipërisë me një biografi dhe nam jo të mirë nëpër botë, i duhen lobistë tani për tani, dhe deri këtu nuk ka asgjë të keqe. E keqja qëndron në faktin se, sa herë Berishës i del emri si i korruptuar në afera të mëdha, në një mënyrë apo tjetër, na del dhe emri i Rixh. Ky i fundit përdoret sikur të jetë vetë SHBA e zbritur në Tiranë. SHBA ka një përfaqësi të vetën në Tiranë, ambasadën amerikane, përmes së cilës përcillet qëndrimi i këtij shteti në Shqipëri. Cilido gazetar mund ta provojë të shkojë atje dhe të pyesë nëse Tom Rixh është përfaqësuesi i tyre apo thjesht një privat që po kujdeset për biznesin e vet. Por Kryeministri Berisha duhet të na sqarojë sa para ka marrë deri më tani Tom Rixh? I ka marrë nga buxheti i Partisë Demokratike, siç dhe duhet të ndodhte, apo nga buxheti i shtetit shqiptar. Gjithashtu lidhur me këtë personazh, është bërë dhe një here bujë kur u fol për rrugën Durrës-Kukës dhe ku Berisha, ashtu si tani me Fazliç, kërcënon m‘u në mes të Kuvendit, se nuk duhet të përgojoni emrin e të madhit Tom Rixh.

Shikoni: ”Lobi serb pushton Shqipërinë”

Sa për parantezë, në Amerikë, këto ditë është duke u ndjekur penalisht një senator nga Alaska, i cili akuzohet për një abuzim 30 mijë dollarësh, që një kompani private ka përdorur për të restauruar shtëpinë e tij. (Berisha me siguri po zgërdhihet me këtë lajm). Po ja që kështu është e vërteta, senator, kongresmen, sekretar shteti apo dhe president qofsh, në atë vendin e madh që e përmend me tërsëllim Sali Berisha, e që quhet Amerikë, korrupsioni dënohet pa dallim posti a ish-posti. Jo vetëm kemi të drejtë të ngremë pyetje për Tom Rixh, po gjithashtu prokuroria shqiptare t‘i kërkojë atij sqarime se çfarë di për Fazliç dhe cili është raporti i tij me këtë njeri të dyshimtë. Rixh, në qoftë pa gjë në gjithë këtë vorbull korruptive, të paktën duhet të pyetet si dëshmitar, nuk ka rëndësi në Shqipëri apo në Departamentin e Drejtësisë në SHBA. Ashtu sikurse për Gërdecin, shqiptarët e përfshirë në atë kasaphanë, janë thirrur para Kongresit Amerikan. Askush në Amerikë nuk është i imunizuar përballë korrupsionit ose dyshimeve për korrupsion. Shkurt, gjykojeni Tom Rixh si një njeri që po bën biznes privat dhe jo si gogolin "Amerikë", me të cilin Berisha kërkon të trembë opozitën dhe shqiptarët.

Ndërkohë është fare pa shpjegim prania e Fazliç në një mbledhje të tillë, e kushedi sa të tjera që nuk u kemi fotot, por i marrim me mend. Është po kaq fare pa shpjegim që, duke e kaluar me kërcënimet e tij në Parlament, këtë çështje Berisha e quan të mbyllur. Sigurisht opozita ka punën e saj dhe Kuvendi është end debatesh të tilla, sidomos kur ndodhin ngjarje të rrëqethshme. Por vendi asaj fotoje dhe çfarë ka ndodhur në atë mbledhje, është subjekt i prokurorisë. Ashtu siç duhet të jetë subjekt i saj, çdo rrëfim dhe dokument, me Fazliç në mes, kur përfshihen bijtë e Kryeministrit apo ministri Basha me familjen. Kryeministri shqiptar sa herë kapet "me presh në duar", mundohet ta kalojë me batuta idiote.

Dhe duhet pranuar, gjithmonë ia ka hedhur, duke u shtirur herë si budalla, herë si kërcënues që të shan me prag shtëpie. Kësaj radhe, duke treguar mes ministrash të tij se si i telefonon Fazliç, sikur ky na qenka bosi ku ai jep llogari dhe duke i siguruar kabinetarët e tij se është "Ok" të flasësh me Fazliç, madje mirë do bënin ta takonin dhe ata që kanë mbetur pa e takuar. Ajo që të kall datën në gjithë këtë tablo të zymtë nuk është thjesht fakti se sa larg ka shkuar Berisha dhe klani i tij i ngushtë. Por tani që fakte të reja zbardhen përditë, duke bërë një retrospektivë se ku filloi kjo gjëmë, shkojmë te vajza e Kryeministrit kur zgjidhte në postet më kyçe të kabinetit qeveritar miq të ngushtë, të etiketuar thjesht si ish-shokë klase. Plani qenkësh bërë qëkur ajo punonte në Kosovën që e bëri milionere (akoma nuk dihet se si). Logjika ta do se bashkë me Lulzim Bashën janë lidhur me klanin Fazliç nën premtimin e pushtetit që do ta merrnin shpejt. Skema qenkësh ngritur qysh pa ardhur në pushtet dhe madje këtu e paska burimin dhe projekti zhurmëmadh "Shqipëria Një Euro".

Shikoni: Fazlic on TV Klan, October 8th, 2008 part 1

Po, ky projekt funksionoi. Sot Berisha ia ka shitur vetes Shqipërinë Një Euro, ashtu si Fazliç i ka shitur vetes firmën e tij 1 mijë dollarëshe për 1.7 milionë euro. Është akoma më e frikshme po të mendoni se shumë nga "veprat" e Fazliçit që pretendohen të kthehen në pasuri të patundshme (lexo gjithë Shqipëria), janë akoma të "tundshme". Janë ende në fillimet e realizimit të tyre si projekte dhe që të bëhen më reale, Berishës padyshim do t‘i duhet edhe një 4-vjeçar tjetër. E mendoni dot, që ky njeri, që ia ka lënë Shqipërinë në tavolinë një njeriu të dyshimtë, nuk e ka për gjë ta kthejë në gjakderdhje ditën e zgjedhjeve për të fituar 4 vjeçarin e nevojshëm. Por ndoshta nuk do ketë nevojë. Mjeshtrit e Ballkanit do ta kenë kopsitur një skemë gati edhe për këtë ditë. Gjithashtu, mesa po ndodh të bën të gjykosh, se kjo paska qenë arsyeja që Sali Berisha as e preku fare Fatos Nanon, po herë pas here kërcënon socialistët në Parlament si mafiozë, se u ka dosjet në sirtar. Dhe kjo është arsyeja, sipas tij, pse duhet të mbyllin gojën para korrupsionit të tij.

Në fund të fundit, ai bashkë me bijtë e kuptuan një herë, që pushteti shkon e vjen, por paraja është ajo që të lë gjithmonë në pushtet. A nuk duket sikur është akoma në pushtet Fatos Nano, që bredh akoma botën me badigardë e makina të shtrenjta, pa i hyrë gjemb në këmbë. Ky do jetë dhe Berisha, pasi ta ketë rrënuar krejtësisht Shqipërinë dhe jo më ai i viteve të opozitës së parë, kur i duhej të mbante vetë valixhet nga aeroporti në aeroport.

Fenomeni "Fazliç" sot nuk është thjesht korrupsioni i radhës. Sot ky emër është testi më i fortë për gjithë shtetin shqiptar, për çdo politikan, i cilitdo krahu qoftë, për çdo qytetar shqiptar që ka një votë dhe një zë. Duke perifrazuar Edi Ramën (dhe jo pa qëllim), këtu ndahen dy botë: Bota korruptive nga ajo e ndershmja, bota e errët që duket se po e përgatit Berisha nga ajo normalja dhe prosperitivja që shqiptarët ëndërrojnë. Këtu ndahen politikanët që i duan të mirën atij vendi, që nuk janë përzier në afera të tilla, nga ata të përlyerit kokë e këmbë. Këtu përcaktohet e ardhmja e Shqipërisë njëherë e mirë: do jetë ajo që la Nano, që e vazhdoi më fuqishëm Berisha, apo një botë e re do ngrihet mbi gërmadhat e njerëzve që vetëm e zhvatën vendin. Ky është testi i opozitës sot. Mënyra si ajo do ta trajtojë këtë histori nuk ka asnjë lidhje me reformën zgjedhore apo bashkëpunime të tjera të nevojshme me partinë në pushtet. Ky është testi për Presidentin e vendit, ndershmërinë dhe dinjitetin e tij dhe më kryesorja, devotshmërinë e tij për Shqipërinë. Ky është testi për prokurorinë shqiptare, të na vendosë në vend shpresën dhe të na tregojë se ky vend nuk ka marrë fund akoma. Ky është testi për çdo politikan të ndershëm të Partisë Demokratike, të papërlyer në këto pisllëqe. Askush nuk do t‘i akuzojë për përçarje të PD-së, nëse distancohen menjëherë nga Kryeministri. Përndryshe do mendojmë se të gjithë janë njëlloj.

Nëse nuk kalohet siç duhet ky test sot, historia do thellohet e bëhet më e
mjerueshme. Mësimet që nuk u nxorën në vitin 1997 po na ndjekin pas si një mallkim i zi. U la pa ndëshkuar një njeri që çoi vendin në gjakderdhje dhe që rropi xhepat e shqiptarëve. Po kështu, edhe pas vitit 2005, u la i lirë në qejfet e tij një njeri i shfrenuar, pasi injektoi metastazat e korrupsionit në gjenet e dobëta edhe ashtu siç ishin të ekonomisë shqiptare. Kjo e sotmja është një gjëmë e vërtetë që, nëse kalon, harrohet dhe nuk ndëshkohet si të parat, e përfundimisht vërteton se ne jemi një vend i marrë fund, pa inteligjencë kombëtare, pa memorie, pa liderë, pa politikanë, pa media, pa shoqëri civile, pa dinjitet. Thjesht jemi të pazotë, një popull gjysmak dhe i robëruar që nuk prodhon dot liderë, por veç diktatorë e të korruptuar, që nuk heq dot qafe rrënuesit e vërtetë, por i voton një herë në ca vjet. Atëherë, të gjithë bashkë le të vajtojmë dhe ta meritojmë fatin që kemi. Sepse në fund të fundit, siç e kërkon, ashtu e gjen.

( Lidhjet ilustruese janë përgatitur nga moderatori i www.pashtriku.org )