Në fokus

NJË ANALFABET, PËR PRESIDENT!

Shkruan: Behxhet Sh.SHALA - Prishtinë, 28. 10. 2010

Shikoni: Kryeministri i premton traktor një kryefamiljari serbë në prezencën e Dellit, ndërsa serbi i premton Hashimit se do ta votojë PDK - në zgjedhjet e v.2009!!!

No Coment! (Moderatori i pashtriku.org)

Mizat e kalit dhe zanat e malit

Babagjyshi imi i ndjerë, shpirti ndjesë i pastë, Hajdar Menxhiqi vdiq para disa vitesh në moshën 104 ose 106 vjeçare! Vetëm Zoti e dinë se sa vjet i ka pasur në të vërtetë mirëpo me letra ka qenë jo më pak se 104 vjeçar kur ndërroi jetë! U lind, jetojë dhe vdiq në fshatin Lupç i Epërm, pa e ndërruar asnjë herë adresën e banimit. Nuk ka ditur as shkrim e as lexim, me një fjalë në aspektin intelektual ka qenë analfabet! Sikur disa politikanë të sotit! Tërë kohën e ka kaluar duke ruajtur bagëtinë dhe duke e punuar tokën për të siguruar bukën për familjen e tij e cila ishte shumë e madhe. Gjithashtu, gjatë vitit shiste edhe dru në tregun e Vushtrrisë. Dhe, për këtë duhet të kalonte nëpër Gojbulë (fshat i banuar me serbë) dhe Samadrexhë. Si fëmijë fare i vogël që e shoqëroja deri në Vushtrri e që për mua ishte atraksion i vërtetë ngase mbi 3 orë rrija i ulur mbi drunj duke i dëgjuar troket e kuajve (Baloshit dhe Zekës) mbaj mend se çdo herë kur kalonim andejpari, serbët na shanin dhe gjuanin me gurë! Babagjyshin e takoja më së shumti gjatë pushimeve verore kur shkoja te dajët. Ruanim bagëtinë dhe tërë ditën e kalonim maleve. Isha kureshtar të mësoja çdo gjë! Ai ishte dëshmitar i gjallë dhe okular i shumë ngjarjeve historike që ndodhën në anën e Llapit dhe Mitrovicës. Më fliste për Azem Bejtën, Hasan Prishtinën, Ukshin Kovaçicën, Ahmet Delinë, Jahja Fushën, Bajram Currin, Shaban Bilallin, Shtatë Krajlat e Botës, Shaban Polluzhën, Mehmet Gradicën, Imer Berishën, Nuhi Veliun - Bradashin dhe shumë emra të tjerë. Në katundin e dajëve ishte një vend që quhej Roga e Maxhunit e që ishte emërtuar për shkak të Cen Maxhunit. Apo, një tjetër, Te Përroi i Popit ku çetnikët kishin prerë kokat e shumë shqiptarëve! Çuditërisht për Ahmet Zogun nuk kishte mendim të mirë ndërsa për Isë Boletinin kishte pështjellime sikur shumica e llapjanëve. Për Fadil Hoxhën thoshte se është farë e komunizmit sllav të cilit shqiptaria asnjëherë nuk ia ka parë hajrin! Tregonte për “otkupin” që e bënin komunistët me dhunë pas së cilës shumë veta vdiqën nga uria. Pastaj për aksionin e mbledhjes së armëve kur edhe në acarin më të madh detyroheshin të rrinin në ujë duke i pritur hetuesit e UDB-së! Tregonte për pajkoviqët, mugoshët, lakiqeviqët, trajkoviqët, miladinët, stojadinët, zhivadinët etj.të cilët përmes fadilëve, sinanëve, shukranëve, kolëve, jetullahëve e shumë të tjerëve ua pinin gjakun shqiptarëve. Atëherë më tregonte për një mësues që e kanë mbytur në burgun e Prishtinës dhe e ngriste në qiell doktor Xheladin Dedën që nuk e paska nënshkruar nji “letër” se ky mësues paska vdekë prej exhelit! Më vonë kuptova se fliste për Fazli Grajçevcin. Gjithashtu më tregonte për një mësues tjetër të Letancit që e kanë mbytë me dru në burgun e Podujevës për shkak të flamurit shqiptar. Më vonë kuptova se ka menduar për Shaban Shalën. Ndonëse ishte fetar, gjithnjë më thoshte se shkolla dhe dija t’i çelë sytë prandaj e kanë burgosë një djalë të ri të demaçëve të Lupçit të Poshtëm. Atëherë, as që dija se kush ishte Adem Demaçi sepse në shkollë na mësonin për Milosh Obiliqin, Boj na Misharu, Çele-Kullën, shokun Fadil, Ali, Xhavit, Jetullah dhe shokun Tito. Më vonë e mësova se kush ishte Bacë Adem Demaçi dhe pse po qëndronte në burg andaj bëja përpjekje të bëhesha hija e tij. Me vonesë e kuptova se Milosh Obiliqi, Boj na Misharu, Çele - Kulla nuk kanë të bëjnë fare me historinë tonë por me ate serbe. E kuptova se shokët si Fadili, Alia, Xhaviti nuk janë shokë tanë por shokë të Milosh Obiliqit, Dushan Mugoshës, Miladin Popoviqit, Kërcunit, Llukiqit etj. E ka pasur halë në sy Jetullahun (Gashin) i cili vrante e këthjellte në Llap si komunist i Beogradit! Këtë Jetullahun e kam njohur edhe unë sepse ka qenë fqinji i parë yni në Podujevë. Kam mbetur pa mend kur më ka rënë të shkoj në fshatin Dobërdol dhe në shkollën fillore të fshatit e kam parë emrin e tij dhe bustin e tij! Merreni me mend! Më shumë se 11 vjet pas çlirimit të Kosovës, emri i një hiçi të figurojë në një shkollë të Kosovës së lirë! Po ku je o Enver Hoxhaj , pashë zotin?! Emrat e tre dëshmorëve, luftëtarëve të UÇK-së, të po të njëjtit fshat dhe me të njëjtin mbiemër, Gashi nuk ishin askund! Marri dhe poshtërsi, po shprehem me fjalët më të buta të mundshme! Babagjyshi im nuk e ka dashur Enver Hoxhën sepse thoshte se na la nën Jugosllavinë! Për Titon thoshte se ishte kopil i madh! Dhe kishte të drejtë, edhe në rastin e parë edhe në të dytin! Babagjyshi më ka dashur shumë! Edhe kur gaboja nuk më qortonte. Vetëm një herë i mbeti hatri në mua! Kur boksuan Mohamed Ali (nuk e njihte si Kasius Klej) me Xhoe Frejzerin! Të gjithë ishin për Mohamed Alinë e babagjyshi kishte hecur më shumë se 3 orë në këmbë prej fshatit të tij deri në Podujevë për ta përcjellur transmetimin televiziv të këti boks meçi që mbahej në ora 2 të mëngjesit. Unë isha për Frejzerin dhe ai fitoi! Kur shokët e Tahir Zemës, “ Heroit “ të Kosovës na burgosën dhe Gjykata Ushtarake në Zagreb më dënojë 12 vite, babagjyshi im ishte për herë të parë dhe të fundit në Zagreb. Në gjykatore, me plisë të bardhë. Gjykatësi i thoshte ta hiqte plisin e bardhë nga koka mirëpo ai as që dëgjonte! Shikimin e kishte fiksuar vetëm në një pikë! Te unë! Pasi dola nga burgu e vizitoja shpesh! Kërkesa e tij ishte ta takonte Adem Demaçin, i cili sipas babagjyshit tërë jetën u dorgj nëpër burgjet jugosllave e që vallahi nuk po ia din vleftën hiç ky milet! Ia plotësova dëshirën babagjyshit por edhe Bacës Adem. Baca Adem me do vjet që i ka kishte nevojë me u takuar me akrançat e tij! Dhe mbase nga babagjyshi im e ka marrë recetën për jetëgjatësi! Bisedat kanë qenë kryesisht politike ndonëse babagjyshi ishte bërë def nga veshët sepse thoshte se nuk i ka punët mirë me tupanin e veshit! Me përgjegjësi morale dhe penale e them se më shumë ka qenë i brengosur babagjyshi im për fatin e Mitrovicës edhe në javën e fundit të jetës së tij se të gjitha qeveritë e Kosovës, prej përfundimit të luftës e deri më sot!

Diçka për nëntitullin

Babagjyshi im për mua ishte minimarket lëvizës. Në njërin xhep mbante molla, arra, lajthi ndërsa në tjetrin mbante gurë sheqer dhe sheqerka lara-lara. Kur lodhesha duke hecur malit m’ipte në vend të infuzionit. Aty ku ishin kuajt, buallicat dhe lopët përkatësisht nën bishtin e tyre mblidheshin shumë miza. Ato miza mblidheshin edhe në bajgat e freskëtad he në nevojtoren e mbuluar me dërrasa. Ishin miza të serta dhe shumë të lëvizshme. Kur e pyetja për këto miza babagjyshi I përmendte emrat e do njerëzve për të cilët kur u rrita dhe u bëra të dija më shumë kuptova se ishin spiuj, njerëz pa moral, lakmiçarë, të poshtër, pa kurriz që për interesa personale punonin kundër popullit të vet dhe që u shërbenin të tjerëve. Pra, ishin ndytësira që mund të jetonin vetëm në ambiente si nën bisht, në bajga dhe në m..t. pas aq shumë kohe po bindem se sa shumë të tillë ka sot në Kosovë. Kjo është bërë thuaja dukuri për emra konkret në shkrimet e radhës, si nga shoqëria civile, OJQ-të ashtu edhe nga politika! Tash po e di se kush janë mizat e kalit por jam në kërkim të Zanave të Malit. Një herë babagjyshi pati humbur nja dy ditë në mal dhe kur e pyeta se ku ka qenë më pati thënë se e kanë thirrë Zanat e Malit! Deri sa për mizat e kalit përmendte emra konkret, për Zanat e Malit nuk kishte shembuj prandaj mbetën mister për mua! Tregimi i dytë për Behram Piç (sh)pirikun: nuk e di për çfarë arsye por babagjyshi nuk e shqiptonte fjalën pishpirik si krejt bota por piçpirik. Sipas tregimit të tij, Behram Piçpiriku kishte qenë rrogëtar te Zhika i Gojbulës te cili i kishte mësuar të gjitha dredhitë. Nga një fukara i këputur fare u bë bukur i kamur. I vidhte pulat, lopët dhe çdo gjë tjetër dhe i dërgonte në depot e Zhikës! I bleu do këlysh të katundit që i shkonin pas dhe lehnin për te. Dikush për një asht, dikush për një zorrë, copë mishi apo copë m..i! Kujt ia bënte me gisht rrihej si qeni i Alushit apo përfundonte në burg! Prej rrogëtarit u bë posllanik i katundit. Pastaj shkoi në Podujevë ku u vendos në një zyrë ndonëse nuk dinte shkrim - lexim! E çuan në një kurs nate te mësues Çeda, vëlla i Sllobës, kryeshefit të UDB-së që bënte kërdi në Podujevë. Mësoi shkrim - lexim dhe kreu kursin plotësues në UDB-ë! Pastaj, pas provimeve që i dha e transferuan në Prishtinë ku filloi të punojë si arsimtar në shkollën ekonomike ditën ndërsa natën rrinte në ndërtesën e sigurimit shtetëror! Bëri karrierë universitare dhe politike në komitetin krahinor dhe ate qendror të Jugosllavisë! Për një kohë humbi dhe askush nuk dinte se ku ishte. Flitej se kishte shkuaar me detyrë në një vend mik të Jugosllavisë. Ndonëse humbi për një kohë të gjatë babagjyshi im kishte frikë se mund të kthehej dhe , siç thoshte ai :” vaj halli për miletin e Kosovës dhe të Gjakovës”! Sepse, sipas babagjyshit tim, ndjesë i pastë shpirti i tij, “ai që një kohë të gjatë e ka hëngër bukën e Zhikës, mund t’ia shoh shumë hajrin politikës”! Dhe për fund po e parafrazoj babagjyshin tim që thoshte:” nuk mund t’i shërbesh Kosovës dhe shqiptarisë, nëse ke qenë klysh besnik i Serbisë“!

Korrupsioni dhe bifurkacioni

Në raportin e fundit të Transparency International, shteti i Kosovës është radhitur në majat e listave të vendeve më të korruptuara në botë, ndërkaq për Ballkan dhe Evropë jemi bindshëm të parët dhe të pakonkurrencë! Ky sukses i adresohet UNMIK-ut në radhë të parë dhe politikanëve tanë hajna! Shpresojmë dhe aspak nuk dyshojmë se EULESH-i do të angazhohet shumë që ta përmirësojmë pozitën në ranglistën botërore të shteteve më të korruptuara dhe se do ta kalojmë edhe Somalinë, Bolivinë, Indonezinë, Ishujt Solomene etj. Për këtë ju garanton ish bossi i EULESh-it, Iv de Kermabon dhe bossi i tashëm, Ksavier du Marnak! Politikanët vendorë ofrojnë mbështetje të plotë në zbatimin e kësaj strategjie!

“Piemonti” i shqiptarisë, blenë patatet e Serbisë

Shteti i të gjithë shqiptarëve, Shqipëria po e ndihmon shumë Kosovën dhe ekonominë e saj! Së fundi i ka futur një taksë të veçantë për eksportuesit e patateve nga Republika e Kosovës. Në këtë mënyrë i ka barazuar çmimet e tregut sepse një kg.të patataeve të importuara nga Kosova i ka barazuar me një kg.mish të importuar nga Brazili! Ndërsa, për ta dëshmuar përcaktimin europian dhe të fqinjësisë së mirë, e ka blerë tërë tregun e prodhimit të patateve të Serbisë. Në këtë mënyrë po i flladitë prodhuesit e patateve të Serbisë ndërsa i ka ngrirë – mërdhirë prodhuesit e patateve në Kosovë!

Cinikët dhe nostalgjikët

Botërisht e pranoj se jam krejtësisht i painformuar, në lula madje! Pata menduar se nostalgjikë të Jugosllavisë dhe komunistë mund të jenë ata që i kanë shërbyer me besnikëri të qenit ish Jugosllavisë, kanë qenë komunistë të përbetuar dhe spiuj të certifikuar! Dhe të cilët patën përfituar shumë në atë kohë dhe të cilët tash përfitojnë edhe më shumë si pjesë e institucioneve të Kosovës! Pas deklaratës së dhënë për medie nga Ambasada e SHBA-ve (lexo Ambasadorit Dell) po del se nostalgjiku më i madh jugosllav dhe kryekomunisti na qenka Avni Zogiani dhe të gjithë ata që e kundërshtojnë privatizimin e Postë Telekomit të Kosovës sipas parimit: “everything is 99 cent” Mendoj se për Ambasadorin Dell është më e levërdishme që pas përfundimit të mandatit të ulet dhe të bisedojë vëllazërisht me drejtuesit e konsorciumit “Bechtel Enka” dhe me ta të barazohet e jo të merret me shoqërinë civile në Kosovë apo ta ”humbë“ rrugën në Kuvendin e Kosovës, në vend të takimit me ushtruesin e detyrës së presidentit të Kosovës në zyrën e tij, sillej në sallën e Kuvendit të Kosovës në mesin e deputetëve në kohën për shqyrtimin e Strategjisë! Duket krejt rastësisht!

BEHXHET SH.SHALA:

KRIZËN QEVERITARE KANË SHKKATUAR NDËRKOMBËTARËT

…